Σχέσεις εξάρτησης, που είχαν αναπτυχθεί στις τοπικές μας κοινωνίες και υποχρέωναν όσους και όσες ζούσαν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, να είναι συνεχώς εξαρτημένοι είτε από τους τοπικούς «προύχοντες», είτε από τους τοπικούς «φιλάνθρωπους» σπάνε.
Tα στοιχεία είναι συγκεκριμένα: 7,858 συμπολίτες μας, πάνω – κάτω το 10% του πληθυσμού του νησιού, είναι «δικαιούχοι» του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης (ΚΕΑ), ενώ από το νέο χρόνο αυτό επεκτείνεται σε όλη την Ελλάδα.
Αυτό σημαίνει ότι για όλους αυτούς τους συμπολίτες μας, εξασφαλίζεται ένα σταθερό ελάχιστο ατομικό ή οικογενειακό εισόδημα, μαζί με μια σειρά από άλλες παροχές, όπως είναι η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αλλά και κοινωνικό τιμολόγιο παροχών ηλεκτρικής ενέργειας, ύδρευσης, Δήμων και Δημοτικών Επιχειρήσεων. Κάποια από αυτά τα τελευταία έχουν γίνει, άλλα πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία τη τοπική αυτοδιοίκηση να τα εφαρμόσει.
Αυτοί οι αριθμοί και αυτές οι παρεμβάσεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένδειξη της ακραίας φτώχειας στην οποία έχουν οδηγηθεί χιλιάδες πολίτες όλα αυτά τα χρόνια. Κανείς βέβαια δεν μπορεί να ισχυριστεί στα σοβαρά, ότι αυτή η παρέμβαση λύνει το πρόβλημμα της φτώχειας στην Ελλάδα, είναι όμως μια προσπάθεια που προσπαθεί να βάλει φρένο στην ανθρωπιστική κρίση που είχαν σαν αποτέλεσμα οι μνημονιακές πολιτικές.
Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά που όλοι, όσοι και όσες δεν βιώνουν αυτή την κατάσταση, δύσκολα την εντοπίζουν: Σε αντίθεση με αυτό που γινότανε παλιά, όπου το «όπου φτωχός και η μοίρα του» σήμαινε και έκθεση της φτώχειας στην κοινωνία με όρους αναξιοπρέπειας και όπου ο φτωχός ήταν υποχρεωμένος να την περιφέρει από γραφείο σε γραφείο, από υπηρεσία σε υπηρεσία και να υποχρεώνεται στον κάθε έναν, προκειμένου να πάρει αυτό «που δικαιούται», σήμερα όλο αυτό το σύστημα αλλάζει.
Σχέσεις εξάρτησης, που είχαν αναπτυχθεί στις τοπικές μας κοινωνίες και υποχρέωναν όσους και όσες ζούσαν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, να είναι συνεχώς εξαρτημένοι είτε από τους τοπικούς «προύχοντες», είτε, ακόμα χειρότερα, από τους τοπικούς «φιλάνθρωπους» σπάνε, από την στιγμή που οι διαδικασίες απονομής του ΚΕΑ, παρακάμπτουν όλους αυτούς! Δεν χρειάζεται πια να παρακαλάνε, δεν χρειάζεται πια να υποχρεώνονται και αυτό, αν για όλους όσους και όσες δεν το βιώνουν, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, για αυτούς τους συμπολίτες μας, είναι εξίσου σημαντικό, με την μηνιαία ενίσχυση που παίρνουν. Γιατί τώρα αποκτούν, σιγά – σιγά και την αξιοπρέπεια τους.
Αν θέλει, λοιπόν κάποιος, να ψάξει το γιατί μερικοί χλευάζουν το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης και προσπαθούν να το αποδημήσουν ως …»τίποτα», ας κοιτάξει και αυτή την πλευρά. Αν το κάνει, τότε θα δει ότι, αρκετές φορές, αυτοί οι χλευασμοί προέρχονται από ανθρώπους που έχουν χτίσει πολιτικές ή «τοπικοεξουσιαστικές» καριέρες στις πλάτες των φτωχών, εμφανίζοντας αυτό που οι φτωχοί δικαιούνται, ως δική τους διαμεσολάβηση. Απλά το ΚΕΑ, τους χαλάει τη σούπα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου