Το Lasqueti είναι ένα μικρό νησί, κοντά στο Βανκούβερ του Καναδά, όπου οι κάτοικοί του είναι περήφανοι που ζουν μακριά από την Καναδέζικη κουλτούρα και τη φασαρία της πόλης.
Με πολύ μικρή βιομηχανία ή οικονομία, οι περισσότεροι κάτοικοι ζουν απλά, παίρνοντας ότι χρειάζονται για να επιβιώσουν από τη γη χωρίς ιδιαίτερη ανάγκη από χρήματα.
Η απογραφή του 2011 κατέγραψε 426 ανθρώπους που ζουν στο Lasqueti (αν και μια πιο πρόσφατη ημερομηνία σε μια ιστοσελίδα αναφέρει ότι υπάρχουν 350 μόνιμοι κάτοικοι), συμπεριλαμβανομένων 70 παιδιών.
Σύμφωνα με το blog της κοινότητας, το Lasqueti είναι «ένα νησί, με ποιητές, καλλιτέχνες, φυσικούς, ψαράδες, υλοτόμους, καλλιεργητές, σχεδιαστές, επαγγελματίες μουσικούς, συγγραφείς, ορισμένους κατασκευαστές μικρής κλίμακας, καθώς και κάποιους συμβούλους εκπαίδευσης, της μηχανικής, της δασοκομίας και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. »
Δεν υπάρχει μπακάλικο στο νησί, έτσι οι άνθρωποι έχουν την τάση να κρατάνε τα κοτόπουλα τους και να καλλιεργούν τα δικά τους βιολογικά προϊόντα, καθώς και να αναζητούν τροφή στο δάσος που καλύπτει το βραχώδες νησί. Οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν τουαλέτες κομποστοποίησης, και ένας κάτοικος του νησιού έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Πώς να χέζεις στο Lasqueti» για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την έννοια του πώς λειτουργεί αυτό στην πράξη.
Ενώ ορισμένοι κάτοικοι χρησιμοποιούν ηλιακούς συλλέκτες, ξυλόσομπες, ανεμογεννήτριες και νερόμυλους, άλλοι επιλέγουν να ζουν χωρίς καθόλου ηλεκτρικό ρεύμα. Υπάρχει ένα μπαρ και ένα καφέ, και κατάστημα όπου οι άνθρωποι ανταλλάσσουν αντικείμενα. Δεν υπάρχει μίνι μάρκετ, ούτε παντοπωλείο. Ο καθένας παράγει ό,τι θέλει να καταναλώσει. Οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν τουαλέτες κομποστοποίησης και φυσικά φτιάχνουν τα σπίτια μόνοι τους.
Κάποιες ουσιαστικές συμβουλές από τους κατοίκους του Lasqueti: «Εάν κάποια στιγμή, αποφασίσετε να έρθετε εδώ, παρακαλώ να έχετε αυτό κατά νου: Το Lasqueti δεν είναι κάποιος ουτοπικός παράδεισος, δεν είναι μια « εσκεμμένη κοινότητα », και μάλλον δεν είναι ό, τι νομίζετε ότι είναι – είναι απλά ένα σχετικά απομακρυσμένο νησί, που κατοικείται από μια μικρή, σφιχτοδεμένη κοινότητα, ιδιόμορφη, από ανεξάρτητους σκεπτόμενους και ανοιχτόμυαλους ανθρώπους, με το δικό του μοναδικό πολιτισμό και την ταυτότητά του. Ελάτε με ανοιχτό μυαλό, με την προθυμία να ανακαλύψετε κάτι λίγο διαφορετικό. Αντισταθείτε στον πειρασμό να προβάλλετε πάνω μας το όραμά σας για το τι αυτό το μέρος «πρέπει» να είναι. Είναι αυτό που είναι, και μας αρέσει έτσι ακριβώς όπως είναι. Εάν μπορείται να συμβιβαστείται με αυτό, τότε θα βρεθεί μαι θέση για σας εδώ. «
Με πολύ μικρή βιομηχανία ή οικονομία, οι περισσότεροι κάτοικοι ζουν απλά, παίρνοντας ότι χρειάζονται για να επιβιώσουν από τη γη χωρίς ιδιαίτερη ανάγκη από χρήματα.
Η απογραφή του 2011 κατέγραψε 426 ανθρώπους που ζουν στο Lasqueti (αν και μια πιο πρόσφατη ημερομηνία σε μια ιστοσελίδα αναφέρει ότι υπάρχουν 350 μόνιμοι κάτοικοι), συμπεριλαμβανομένων 70 παιδιών.
Σύμφωνα με το blog της κοινότητας, το Lasqueti είναι «ένα νησί, με ποιητές, καλλιτέχνες, φυσικούς, ψαράδες, υλοτόμους, καλλιεργητές, σχεδιαστές, επαγγελματίες μουσικούς, συγγραφείς, ορισμένους κατασκευαστές μικρής κλίμακας, καθώς και κάποιους συμβούλους εκπαίδευσης, της μηχανικής, της δασοκομίας και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. »
Δεν υπάρχει μπακάλικο στο νησί, έτσι οι άνθρωποι έχουν την τάση να κρατάνε τα κοτόπουλα τους και να καλλιεργούν τα δικά τους βιολογικά προϊόντα, καθώς και να αναζητούν τροφή στο δάσος που καλύπτει το βραχώδες νησί. Οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν τουαλέτες κομποστοποίησης, και ένας κάτοικος του νησιού έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Πώς να χέζεις στο Lasqueti» για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την έννοια του πώς λειτουργεί αυτό στην πράξη.
Δεν υπάρχει μπακάλικο στο νησί, έτσι οι άνθρωποι έχουν την τάση να κρατάνε τα κοτόπουλα τους και να καλλιεργούν τα δικά τους βιολογικά προϊόντα, καθώς και να αναζητούν τροφή στο δάσος που καλύπτει το βραχώδες νησί. Οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν τουαλέτες κομποστοποίησης, και ένας κάτοικος του νησιού έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Πώς να χέζεις στο Lasqueti» για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την έννοια του πώς λειτουργεί αυτό στην πράξη.
Ενώ ορισμένοι κάτοικοι χρησιμοποιούν ηλιακούς συλλέκτες, ξυλόσομπες, ανεμογεννήτριες και νερόμυλους, άλλοι επιλέγουν να ζουν χωρίς καθόλου ηλεκτρικό ρεύμα. Υπάρχει ένα μπαρ και ένα καφέ, και κατάστημα όπου οι άνθρωποι ανταλλάσσουν αντικείμενα. Δεν υπάρχει μίνι μάρκετ, ούτε παντοπωλείο. Ο καθένας παράγει ό,τι θέλει να καταναλώσει. Οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν τουαλέτες κομποστοποίησης και φυσικά φτιάχνουν τα σπίτια μόνοι τους.
Κάποιες ουσιαστικές συμβουλές από τους κατοίκους του Lasqueti: «Εάν κάποια στιγμή, αποφασίσετε να έρθετε εδώ, παρακαλώ να έχετε αυτό κατά νου: Το Lasqueti δεν είναι κάποιος ουτοπικός παράδεισος, δεν είναι μια « εσκεμμένη κοινότητα », και μάλλον δεν είναι ό, τι νομίζετε ότι είναι – είναι απλά ένα σχετικά απομακρυσμένο νησί, που κατοικείται από μια μικρή, σφιχτοδεμένη κοινότητα, ιδιόμορφη, από ανεξάρτητους σκεπτόμενους και ανοιχτόμυαλους ανθρώπους, με το δικό του μοναδικό πολιτισμό και την ταυτότητά του. Ελάτε με ανοιχτό μυαλό, με την προθυμία να ανακαλύψετε κάτι λίγο διαφορετικό. Αντισταθείτε στον πειρασμό να προβάλλετε πάνω μας το όραμά σας για το τι αυτό το μέρος «πρέπει» να είναι. Είναι αυτό που είναι, και μας αρέσει έτσι ακριβώς όπως είναι. Εάν μπορείται να συμβιβαστείται με αυτό, τότε θα βρεθεί μαι θέση για σας εδώ. «
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου