Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017

Συνέντευξη με τον Alex Ikonomidis: τον οραματιστή και δημιουργό του “Α Seed for Change”

Μιλώντας με τον Alex Ikonomidis νιώθεις ότι όλα μπορούν να συμβούν. Σου αποδεικνύει ότι όταν οι άλλοι σου λένε πως κάτι δεν μπορεί να γίνει, τότε έρχεται η στιγμή που θέτεις τις αληθινές βάσεις δημιουργίας του. Είναι ο οραματιστής και δημιουργός του “Α Seed for Change”, ενός ντοκιμαντέρ που ολοκληρώθηκε έπειτα από 7 έτη προσπάθειας.
Ας ακολουθήσουμε την έμπνευσή του…
 
  1. Παρουσίασέ μας τον εαυτό σου, τα όνειρά σου, το όραμά σου σε λίγες γραμμές.
Πιστεύω ότι δεν πρέπει να καυχιόμαστε για τίποτα στη ζωή, αφού οι μισές από τις αποφάσεις και τις επιτυχίες μας είναι θέμα τύχης. Παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου και μπορώ να διακρίνω την ομορφιά εκεί που δεν είναι προφανής.  
Αποφεύγω τον αρνητισμό γενικά. Προσπαθώ να συμφιλιωθώ με τις δυνάμεις της μητέρας φύσης. Δεν περιμένω τίποτα από κανέναν. Η ταινία είναι αντανάκλαση αυτών των πραγμάτων. Από την πρώτη μέρα όλοι με αποθάρρυναν και με προσγείωναν. Πολλοί λίγοι πίστεψαν ότι μπορώ να τα καταφέρω. Μόνος μου. Έμαθα να είμαι υπομονετικός και πεισματάρης. Όταν δείχνω την ευγνωμοσύνη μου σε κάποιον ή σε κάτι ή όταν κάποιος ή κάτι δείχνει την ευγνωμοσύνη του σε μένα. Αυτό με γεμίζει με μια γλυκιά ικανοποίηση. 
 
Για παράδειγμα, στο τέλος της ταινίας αναφέρω τα ονόματα όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων που με βοήθησαν σε αυτό το εγχείρημα. Αναφέρω όλους όσους με δέχτηκαν στο σπίτι τους, όλους όσους πήραν ένα σπόρο ή ένα φυτό, το φρόντισαν, το μεγάλωσαν και αργότερα με κάλεσαν να τους κινηματογραφήσω δίπλα τους, αυτούς που με βοήθησαν να βρω το φιλμ για την ταινία μου, όλους όσους συνέβαλαν και δώρισαν 1 ή 2 ευρώ για να βάλω βενζίνη στο αυτοκίνητό μου ώστε να πάω στον επόμενο προορισμό μου… αυτούς που με δίδαξαν… και πολλούς άλλους που έδειξαν την καλοσύνη και την υποστήριξή τους, όλους τους ανάφερα στο τέλος. Και πολλούς άλλους που δεν είχα την ευκαιρία να καταγράψω τα προσωπικά τους στοιχεία.
  1. Μίλησέ μας για την επαναστατική σου ιδέα, για το project που ολοκληρώνεται μετά από 7 ολόκληρα έτη πλασίματος, για το “Α Seed for Change”. Πώς διαμορφώθηκε μέσα σου και πώς άντλησες την ενέργεια να το μετουσιώσεις σε “κοινό κτήμα” μοιραζόμενός το με τον κόσμο;
Το “Ένας σπόρος για την Αλλαγή” είναι ένα ντοκιμαντέρ 75 λεπτών και η πρώτη μου μεγάλη ταινία. Όντας ένας άνεργος κινηματογραφιστής, θύμα της οικονομική κρίσης, έκανα ένα μακρύ ταξίδι ψάχνοντας εναλλακτικούς τρόπους που θα μου επέτρεπαν να προσπεράσω την ασχήμια των διαμαρτυριών στους δρόμους της Αθήνας και να βρω μια βιώσιμη λύση για την παγκόσμια κατάθλιψη που απειλούσε τη σύγχρονη ζωή. Μέχρι το 2008 εργαζόμουν στον τομέα της παραγωγής ταινιών, δημιουργώντας διαφημιστικές ταινίες για πολυεθνικές μάρκες. Καθώς το εισόδημά μου μειώνονταν, περνούσα τον περισσότερο χρόνο μου χωρίς να κάνω τίποτα, προσπαθώντας να μην ξοδεύω χρήματα και ανησυχώντας για πράγματα που μέχρι τότε θεωρούσα δεδομένα. Φοβόμουν ότι δεν θα μπορούσα, πλέον, να συντηρήσω τον εαυτό μου. 
 
Μετά από αρκετό ψάξιμο, κατάλαβα ότι μόνο όταν είμαστε ικανοί να καλλιεργήσουμε την τροφή μας χωρίς να χρειαζόμαστε οικονομικά έσοδα, θα μπορέσουμε να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο του φόβου και να περάσουμε σε ένα άλλο επίπεδο ανθρώπινης ύπαρξης. Όλα σχετίζονται με τους παραδοσιακούς αγροτικούς σπόρους και τη γνώση της καλλιέργειάς τους με απόλυτα οργανικές μεθόδους, ώστε να μπορούμε να παράγουμε δωρεάν τρόφιμα υψηλής ποιότητας, που θα μας παρέχουν όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται το σώμα μας για να είναι υγιές.  
Έτσι, ξεκίνησα το ταξίδι, ψάχνοντας αγροτικούς σπόρους και την τεχνογνωσία για να καλλιεργήσω τη δική μου τροφή δωρεάν – μια απλή, προσωπική λύση που σύντομα έμελε να αποδειχθεί ένα πολύπλοκο παγκόσμιο πρόβλημα.  
Ένα από τα πράγματα που μας μαθαίνει η ταινία, είναι ότι τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά μας διατρέχουν κίνδυνο· το δικαίωμά μας στη γη, στην καλλιέργεια σπόρων για δωρεάν τροφή. Επίσης, μας δίνει απαντήσεις για το τι μπορούμε να κάνουμε, προβάλλοντας τη στάση διαφορετικών ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μου. Αυτή είναι με λίγα λόγια η ιστορία της ταινίας. Χρειάστηκαν 7 χρόνια για να γίνει και ο κύριος λόγος που πήρε τόσο πολύ για να ολοκληρωθεί, είναι το γεγονός ότι δεν είχα τα χρήματα για μια οργανωμένη παραγωγή, οπότε έπρεπε να κάνω τα πάντα μόνος μου (συγγραφή, παραγωγή, κινηματογράφηση, σκηνοθεσία, μοντάζ). Τώρα, όμως, πιστεύω ότι αυτό είναι και το δυνατό σημείο της ταινίας. Είναι μια απόδειξη ότι μέσα από μια κρίση μπορούν να γεννηθούν όμορφα πράγματα, όπου ένα μόνο άτομο μπορεί να αναλάβει δράση και να καταφέρει να τερματίσει παρά τις όποιες αντιξοότητες.

  1. Τι ανταπόκριση περιμένεις να έχει στο κοινό;
Έκανα ένα τεστ στο κοινό, σε μια αίθουσα στη Γιορτή Ανταλλαγής Σπόρων του Πελίτι το Απρίλιο. Πολλοί δεν κατάφεραν να βρουν θέση και παρακολούθησαν όλη την ταινία όρθιοι. Και το τέλος ήταν μαγικό. Πραγματικά συγκλονίστηκα από την υποδοχή του κοινού, τα μπράβο και τα καλά λόγια. Ελπίζω, ότι κάτι ανάλογο θα συμβεί και όταν η ταινία θα προβληθεί στα κινηματογραφικά φεστιβάλ.
  1. Πείσε με το δικό σου τρόπο κάποιον από εμάς, να αναζητήσει έναν αυθεντικό σπόρο και να τον καλλιεργήσει στην αυλή του.
Δεν θέλω να πείσω κανέναν να κάνει οτιδήποτε. Το μόνο που θέλω να κάνω με αυτή την ταινία είναι να διηγηθώ μια ιστορία. Την δική μου προσωπική ιστορία και το πώς αναμείχθηκα με τους σπόρους και την αστική, βιολογική γεωργία. Κανένας δεν με έπεισε να κάνω οτιδήποτε. Είναι μια επιλογή. Μια πολύτιμη επιλογή που σε λίγο, ίσως να μην έχουμε στη διάθεσή μας. Αν δεν πληροφορηθούμε σωστά για το τι ακριβώς συμβαίνει με την τροφή μας και δεν αντισταθούμε, θα καταλήξουμε να μην έχουμε άλλη επιλογή στο μέλλον, παρά μόνο να τρώμε ό,τι μας σερβίρουν.
  1. Αλήθεια, πόσο εύκολο είναι να βρούμε σήμερα ένα γνήσιο και όχι μεταλλαγμένο σπόρο;
Σήμερα, είναι όλο και πιο δύσκολο να βρεις παραδοσιακούς σπόρους για πολλούς λόγους. Το περιγράφω με λεπτομέρειες κατά τη διάρκεια της ταινίας. Ευτυχώς, δεν είναι ακατόρθωτο. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που χαρίζουν ή πουλάνε παραδοσιακούς σπόρους, οι οποίοι ρισκάρουν να οδηγηθούν στα δικαστήρια, αλλά ποτέ δεν “λυγίζουν”, όπως είναι η περίπτωση της ένωση Kokopeli στη Γαλλία και του Πελίτι στην Ελλάδα, αλλά και πολλών άλλων. Οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν τη σοβαρότητα της κατάστασης και όλοι είναι πρόθυμοι να μοιραστούν τους σπόρους τους, με οποιονδήποτε τους το ζητήσει. Έτσι, για να απαντήσω στην ερώτησή σου, το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να ζητήσεις σπόρους και θα στους δώσουν. Πόσο δύσκολοείναιλοιπόννα τους ζητήσεις;
 
  1. Είσαι από τους οραματιστές που πιστεύουν ότι έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τον κόσμο;
Η μεγάλη πρόκληση δεν είναι να αλλάξουμε τον κόσμο, αλλά να αλλάξουμε τους εαυτούς μας και αυτό είναι που προσπαθώ να κάνω. Είναι μια μακρά και αργή διαδικασία και γίνεται πολύ πιο ενδιαφέρουσα όταν προσπαθείς να αλλάξεις προς το καλύτερο μαζί με άλλους.

  1. Θα ήθελα να μας περιγράψεις μια ιδανική λειτουργία κοινωνίας, όπως τη φαντάζεσαι εσύ.
Αυτή η κοινωνία δεν θα είναι πλασματική. Όσο υπάρχει καλοσύνη σε αυτό τον κόσμο, αυτή η κοινωνία θα υπάρχει. Αν και βομβαρδιζόμαστε διαρκώς από άσχημα γεγονότα, αυτό δεν ακυρώνει την άλλη πλευρά του νομίσματος. Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να έχουμε τις κεραίες μας συντονισμένες στα καλά πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας και να δούμε πίσω από αυτό που μας σερβίρουν ως την απόλυτη αλήθεια. Μια σχέση ανάμεσα σε δύο ανθρώπους είναι μία κοινωνία. Μια ομάδα ανθρώπων, ένας γείτονας, ένα κοινό ενδιαφέρον είναι μια κοινωνία, ανεξάρτητη από σημαίες και σύνορα.


  1. Ποια είναι τα επόμενα πλάνα σου για ένα καλύτερο αύριο;
Περισσότερη καλοσύνη και συμπόνια στη ζωή μας και λιγότερος εγωισμός και εγωκεντρισμός ως άτομα, ως έθνη και ως κάτοικοι αυτού του πλανήτη. Όταν υπάρχει σεβασμός για τα δικαιώματα κάθε ζωντανού οργανισμού σε αυτό τον πλανήτη, ένα καλύτερο αύριο έρχεται.

  1. Αν κάποιος θέλει να μάθει περισσότερα για το project “Α Seed of Change”, πού να ψάξει;
Θα ήταν πολύ όμορφο, αν κάποιος μπορούσε να συνεισφέρει πατώντας το κουμπί-Δωρεά στο website, ώστε να καταφέρω να στείλω την ταινία σε περισσότερα φεστιβάλ.
  1. Πού βρίσκεις εσύ σαν Άλεξ την ευτυχία;
Στους καλούς ανθρώπους. Αν δεν είχα συναντήσει καλούς ανθρώπους στο ταξίδι μου, αυτή η ταινία θα ήταν άλλο ένα ρεπορτάζ στο σωρό των σκουπιδιών που παρακολουθούμε κάθε μέρα. Πολλοί, καλοί άνθρωποι μου έδωσαν τη δυνατότητα να δημιουργήσω μια καλή ταινία, με πάθος και αγάπη. Και τους είμαι ευγνώμων!
(I am someone who believes that we shouldn’t brag about anything since half of our decisions and achievements are pure chance. Someone who pays attention and can see beauty where it’s not too obvious.
I’m avoiding negativity in general. I’m trying to reconcile with driving forces of mother nature. I don’t expect anything from anyone. The film is just a reflection to this. Since day one i was discouraged and put down.
Very few believed i can do it. All alone. I learned to be patient and stubborn.
When i show gratitude to someone or something, or when someone or something shows gratitude to me. This fills me with a strange kind of joy.
For example, at the end of the film I wrote down every single name who helped me and the project. Those who received me at their homes, those who took a seed or plant and took care of it and later invited me to their homes to film them standing next to their grown plants, to help me have the footage i wanted for my film, those who contributed and donated 1 or two euros to help me put gas in my car to go to next destination…those who taught me…and many others who showed an act of goodness and support, i wrote their names at the end. And many others that i didn’t get the chance to take their contact info.)

A Seed for Change’ is a 75 minutes long Greek documentary and my first feature film.  As an unemployed film maker and victim of the economic crisis I took on a long journey looking for alternative ways that would allow me to bypass the ugliness of the demonstrations on the streets of Athens and to reach a viable solution for the global depression that was hitting our modern ways of life. Until 2008 I was working in the production field, making television commercials for international brands. As my income was fading away, I was spending most of my time just sitting there, avoiding spending any money and worrying about things that I used to take for granted. I got scared for not being able to sustain myself anymore.
After a long investigation it became evident that only when we are able to grow food without the need of a financial income, we will break this vicious circle of fear, and make way to transcend to another level of human experience and it all linked back to agricultural seeds and knowing how to plant those seeds using a zero input organic method to produce high quality free food that provides all the nutrients our body requires for healthy living. Thus the journey begins, looking for agricultural seeds and the know-how for growing my own food for free – a simple individualistic solution that soon proved to be a very complex global problem.
One of the things we learn through the film is that our fundamental human right is at risk; the right to the earth, to plant a seed for free food, and we also get answers on what we can do, showing the stance of different characters including my own on that matter. That is in short the story of the film. It took 7 years to complete and the main reason why it took so long to accomplish was the fact that I couldn’t afford to setup a production team thus having to do everything on my own (writing, producing, filming, directing, editing) but now I think that this is also its strong point; an evidence that good things could result from a crisis, where one individual was able to take action and make it to the finishing line against all odds.

I did an audience test in a room full of people at Peliti Seed Exchange Gathering in April. Many couldn’t find a seat and stood up for the entire length of the film. At the end it was like magic. I was overwhelmed by the acceptance and the likes and the good words. Hopefully this would be the case too, when the film plays in film festivals etc.

I don’t want to convince anybody for doing anything. All I want to do through the film is to tell a story. My story and how I got involved with the seeds and urban farming and organic agriculture. You see? Nobody convinced me to do what I do. It’s a choice. A precious choice that we are so close of not having it anymore. If we don’t get informed on what is going on at the source of our food and take a stand, we will end up not having a choice in the future but to eat what is being served.

It’s becoming harder by day to get hold of natural seeds for many reasons. I cover the details in the film. Luckily it’s not impossible. There are so many people around the world that are giving away or selling natural seeds and putting themselves at risk of being prosecuted and driven to courts and being sewed but never bending or breaking like the case of Kokopeli association in France and Peliti in Greece, and so many others. People are waking up everywhere to the seriousness of this matter and everybody is more than happy to share his or her seeds with anybody who asks for them. So to answer your question: all you have to do is ask for seeds and you will get them. So how hard is it for you to ask?

The big challenge is not to change the world, but having the will to change ourselves and this is what I’m trying to do. It’s a long and slow process and is much more interesting to change for the better with other people too.
This society would not be a fantasy. As long as there is goodness in the world this society will exist. Even though we are constantly bombarded by the evil doings, this does not cancel the other side of the coin. We just need to have our antennas calibrated to perceive the goodness around us in this fog and rise beyond of what we are being served as absolute truth. A relationship between two people is a society. A group of people, a neighbor, a common interest is a society regardless of flags and borders.
More goodness and compassion in our lives and less egoism and self-centrism, as individuals and as a nation and inhabitants of this planet. When the right of every living creature is respected a better tomorrow will be.

Ιt would be nice if someone contributed through the donation button on the website, so that I could send the film to more Festivals.

At Good people.. If i didn’t meet good hearted people on my journey this film would have been another news report, adding up to the pile of junk we watch everyday. Good people made it possible for me to create a good film, with passion and love. To all of these people i am grateful.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου